پرولاپس یا افتادگی رکتوم به خارج شدن قسمتی از روده بزرگ از مقعد گفته می‌شود. رکتوم قسمت انتهایی روده بزرگ است. در این بیماری معمولا هنگام دفع مدفوع و زور زدن کودک، قسمت انتهایی راست روده دچار افتادگی و بیرون زدگی می‌شود. پرولاپس رکتوم در کودکان یک تا پنج ساله شیوع بیشتری دارد. علت اصلی ابتلا به این عارضه ناشناخته است.
جهت مشاوره پزشکی با ما تماس بگیرید
عوامل خطر موثر در افزایش بروز پرولاپس رکتوم
عفونت‌های روده‌ای باکتریایی و یا انگلی، معمولا شیوع آن را افزایش می‌دهند.
در یبوست مزمن نیز به علت زور زدن و افزایش فشار داخل شکم، خطر ابتلا به پرولاپس رکتوم افزایش می‌یابد.
همچنین در سوء تغذیه به علت ضعف بافت‌های اطراف رکتوم، شانس ایجاد پرولاپس بیشتر می‌شود.
اسهال هم سبب افزایش شیوع افتادگی رکتوم می‌گردد.
این بیماری در مبتلایان به سیستیک فیبروزیس و السراتیو کولایتیس نیز بیشتر دیده می‌شود.
علائم پرولاپس روده بزرگ
از علائم پرولاپس رکتوم می‌توان درد، خونریزی و دیده شدن مخاط صورتی رکتوم همراه با بیرون زدگی آن را نام برد. گاهی لباس زیر کودک مبتلا، آغشته به ترشحات خونابه‌ای می‌شود.
تشخیص پرولاپس رکتوم
مشاهده‌ی مخاط و قسمت داخلی رکتوم که هنگام دفع بیرون می‌زند، ارزش تشخیصی دارد.
از موارد تشخیص افتراقی آن، پولیپ رکتوم است که در پرولاپس، انتهای روده بزرگ از دور تا دور مقعد بیرون می‌زند ولی پولیپ رکتوم از یک سمت مقعد بیرون می‌آید.
انجام تست عرق، سونوگرافی، سی‌تی‌اسکن و آزمایش مدفوع از اقدامات تشخیصی برای تعیین علت زمینه‌ای آن است.
درمان پرولاپس یا افتادگی رکتوم
درمان آن شامل تجویز داروهای آنتی‌بیوتیک و ضد انگل در صورت لزوم است. همچنین استفاده از ملین‌ها و نرم‌کننده‌های مدفوع در مواردی که بیمار دچار یبوست می‌باشد، به بهبود پرولاپس رکتوم کمک می‌کند. در مواردی که درمان دارویی موثر نباشد، از تزریق مواد اسکلروزان کمک گرفته می‌شود.
انجام عمل جراحی نیز در موارد مقاوم بیرون زدگی روده‌ی بزرگ، توصیه می‌شود.