سرطانهایی که در کودکان ایجاد میشود متفاوت با سرطانهای بالغین است. شیوه یا سبک زندگی و عوامل خطرساز محیطی، نقشی در ایجاد آنها ندارند. معمولا علت آن نتیجه ی تغییراتی است که در DNA سلولی در ابتدای زندگی ایجاد میشود. پیشرفتهای عظیم و شگفتی که در زمینهی درمان سرطان کودکان ایجاد شده، بقای پنجساله کودکان مبتلا را به بیش از 80 درصد رسانده است و درمان کامل آن نیز امکانپذیر میباشد. هنوز سرطان دومین عامل مرگ ومیر در کودکان زیر 15 سال، بعد از حوادث به شمار میرود. تشخیص زودرس سرطان در کودکان به علت تشابه علائم اولیه ی آن با بیماریهای شایع کودکان و ضربات روزمرهای که به بدنشان وارد شده و سبب خونمردگی میشود، سخت است. در ادامه علائم هشدار پنج سرطان شایع در کودکان بحث خواهد شد.
جهت مشاوره پزشکی با ما تماس بگیرید
علائم هشدار پنج سرطان شایع در کودکان (Warning signs of five common cancers in children)
لوسمی حاد لنفوسیتیک (ALL):
این سرطان حدود 35 درصد از کل سرطانهای کودکان را دربرمیگیرد. به طور شایع، بین 2 تا 4 سالگی بروز میکند. در پسران بیشتر از دختران دیده میشود. لوسمی از مغز استخوان شروع شده و بعدا خون و ارگانهای مختلف در کودک را گرفتار میکند. سه چهارم از لوسمی ها در کودکان ALL هستند. علائم آن شامل: درد استخوان و مفصل، خستگی، ضعف عمومی، خونریزی، تب و کاهش وزن است.
تومورهای مغزی (Brain Tumors):
تومورهای مغزی و دیگر تومورهای سیستم عصبی حدود 27 درصد از سرطانهای کودکان را تشکیل میدهند. انواع مختلفی از سرطانهای مغز در کودکان وجود دارد که درمان و پیشآگهی آنها با یکدیگر متفاوت است. اغلب سرطانهای مغزی در کودکان از مخچه یا ساقه مغز شروع میشود. اگرچه نوع تومورهای مغزی کودکان متفاوت با بالغین است ولی ازنظر علائم بالینی شبیه هم هستند. علائم آن شامل: سردرد، وزوز گوش، اختلالات تعادلی، مشکلات تکلمی، شنوایی، بینایی و استفراغ مکرر است.
نوروبلاستوما (Neuroblastoma):
این تومور از سلولهای نابالغ عصبی در شیرخواران و کودکان منشأ میگیرد. اغلب در کودکان زیر 5 سال ایجاد میشود. این بیماری معمولا از غدد آدرنال شروع شده و حدود 7 درصد از کودکان مبتلا به سرطان را شامل میشود. در پسران بیش از دختران دیده میشود. فقط 2-1 درصد از بیماران سابقه فامیلی مثبت ابتلا به این بیماری را دارند. علائم آن شامل: اختلال در راه رفتن، افتادگی پلک، بیرون زدگی چشم، سیاه شدن دور چشم، درد در نواحی مختلف بدن، اسهال و فشارخون بالا است.
تومور ویلمز (Wilms Tumor):
از کلیه شروع شده و شایع ترین تومور کلیوی در کودکان است. اغلب یک کلیه را مبتلا میکند. حدود 5 درصد از مبتلایان به تومور ویلمز ممکن است گرفتاری دوطرفه داشته باشند. این سرطان به طور شایع، کودکان 4-3 سال را مبتلا میکند. در کودکان بالای 6 سال غیر شایع است. تقریباً از 10 بیمار مبتلا به تومور ویلمز 9 نفرشان بهبودی کامل پیدا میکنند. علائم آن شامل: تورم و یا لمس توده شکمی، تب، درد، بیاشتهایی و تهوع است.
لنفوم (Lymphoma):
لنفوم از سلولهای لنفوسیت شروع میشود. این سرطان غدد لنفاوی و بافتهای لنفاوی مثل لوزه و تیموس را مبتلا میکند. هم چنین مغز استخوان، ارگانها و بافتهای دیگر بدن را هم درگیر میکند. لنفوم به دو نوع اصلی تقسیم میشود:
۱- لنفوم هوچکین: بعضیها آن را بیماری هوچکین هم مینامند. در کودکان زیر 5 سال به ندرت دیده میشود. این نوع سرطان در بالغین و کودکان مشابه است.
۲- لنفوم نانهوچکین: این نوع سرطان نسبت به لنفوم هوچکین بیشتر در کودکان کوچکتر دیده میشود. با این وجود در کودکان زیر 3 سال هم به ندرت قابل مشاهده است. نوع ابتلا به لنفوم نانهوچکین در کودکان متفاوت با بالغین است. این سرطان به سرعت رشد کرده و درمان سریع و ویژهای نیاز دارد. علیرغم آن، جواب به درمان در نوع کودکان نسبت به نوع بالغین بهتر است.
علائم آن شامل: بزرگی غدد لنفاوی گردن، قسمت قدام مفصل آرنج و ناحیه کشاله ران، کاهش وزن، تب، تعریق و ضعف عمومی است.
جهت مشاوره پزشکی با ما تماس بگیرید
اقدامات درمانی:
جراحی:
یکی از اقدامات درمانی است که سعی در برداشتن کامل تومور با حاشیه سالم دارد که البته همیشه این هدف امکان پذیر نیست. عوارض جراحی نیز بستگی به شدت انتشار سرطان، محل و مشی بیولوژیک آن دارد.
کموتراپی یا شیمیدرمانی:
از دیگر ابزارهای درمانی در سرطان کودکان است. این داروها سبب مرگ سلولهای سرطانی و کاهش تکثیر آنها می شوند. تجویز آن میتواند از طریق وریدی یا داخل رگی و یا از طریق خوراکی باشد. عوارض شیمی درمانی شامل خستگی و کوفتگی، افزایش خطر خونریزی، عفونت در کودک، تهوع، استفراغ، کاهش اشتها، ریزش مو و اسهال است. البته با تکمیل و قطع درمان، این عوارض نیز بهبود پیدا میکند.
رادیوتراپی یا اشعهدرمانی:
از درمانهای دیگر بوده و در واقع تابش اشعه X با انرژی بالا است که سبب انهدام سلول های سرطانی میشود. عوارض آن شامل خستگی و کوفتگی بدن، کاهش اشتها، سوختگیهای خفیف پوستی و کاهش حرکات رودهای است.
ایمیونوتراپی یا درمان بیولوژیک:
درمان بعدی است که در واقع به وسیلهی ارتقا و افزایش توان دفاعی کودک در مقابل سرطان، به جنگ با آن میروند.
پیوند مغز استخوان:
روش دیگر درمانی است که پیوند سلولهای بنیادی اخذ شده از خود بیمار یا شخص دیگر بوده و بعد از حصول اطمینان از ریشه کن شدن سلول های سرطانی در بدن او، با تزریق آن به فرد مبتلا به سرطان، انجام میشود.
آقای دکتر غروبی، با سلام و تشکر از مطالب بسیار سودمند، فرزند من سلامت خود را مدیون دستان پرتوان شماست. از خدای بزرگ برایتان خیر و سلامتی خواهانم
سپاسگزارم