بیضه ی شناور به بیضه‌ای اطلاق می‌شود که بین کیسه بیضه و کشاله ران در حرکت است. زمانی که بیضه در کشاله ران قرار دارد، با حرکت دست به راحتی درون کیسه قرار می‌گیرد. در اغلب موارد، حوالی بلوغ یا بعد از آن بطور خودبخود اصلاح می‌شود. در ۵ در صد از موارد، بیضه به صورت دائم بالا می‌ماند که اصطلاحا بیضه صعود کننده یا بیضه پایین نیامده اکتسابی نامیده می‌شود.
علائم بیضه ی شناور
بیضه‌ها در دوره جنینی در داخل شکم تشکیل می‌شوند. در ماه آخر جنینی بیضه‌ها از شکم و از طریق کانال اینگوینال در کیسه بیضه یا اسکروتوم مستقر می‌شوند. در صورت عدم نزول، چند ماه بعد از تولد احتمال نزول خودبه‌خودی بیضه وجود دارد. در بیضه‌های شناور، در بدو تولد بیضه‌ها در کیسه قرار دارند؛ ولی به تدریج روند صعودی پیدا می‌کنند. البته این حالت موقت است. در شرح حال این کودکان، ظاهر شدن خودبه‌خود بیضه در کیسه و ناپدید شدن آن از کیسه، توسط والدین گزارش می‌شود. درمعاینه این کودکان بیضه با دست به سمت کیسه کشیده می شود و بلافاصله بالا نمی‌رود. رترکتایل تستیس یا بیضه شناور به صورت یکطرفه یا دو طرفه دیده می‌شود. معمولا همراه با درد یا ناراحتی نیست و اگر کودک دچار درد ناگهانی در کشاله ران یا اسکروتوم بشود، نیاز اورژانسی به ویزیت پزشک دارد.
تشخیص آن با معاینه بالینی میسر است. کودک در حالت درازکشیده قرار گرفته و معاینه می‌شود. اگر بیضه در معاینه فیزیکی با دست، به راحتی در اسکروتوم قرار گیرد و بلافاصله بالا نرود، تشخیص بیضه رترکتایل یا شناور تایید می‌شود.
اگر در معاینه فیزیکی بیضه به صورت ناقص پایین بیاید و در ته کیسه قرار نگیرد، همراه با درد باشد و بلافاصله بعد از پایین کشیدن بالا برود، احتمال وجود بیضه صعود کننده بیشتر است. البته شرح حال والدین برای تشخیص بسیار کارساز و مهم است. اگر در شرح حال اخذ شده توسط خانواده، در مدت یک روز وجود بیضه در اسکروتوم حتی یک بار هم گزارش نشود، به نفع بیضه های پایین نیامده اکتسابی است. مشروط بر اینکه از بدو تولد بیضه‌ها در کیسه وجود داشته و بعدا با بزرگتر شدن کودک، این اتفاق بیافتد. والدین هنگام تعویض پوشک باید متوجه باشند فرزندشان دارای دو بیضه است که به صورت تقریبا قرینه در کیسه قرار دارند.
درمان این عارضه
درمان بیضه‌های رترکتایل یا شناور، جراحی نیست، معمولا تا قبل از بلوغ و دوره بلوغ بطور خودبخود خوب می‌شوند. در صورتی‌که در آن زمان بهبود نیابند، جراحی توصیه می‌شود. البته این کودکان باید به صورت دوره‌ای توسط پزشک معالج ویزیت، مانیتور و پیگیری شوند.
در رابطه با بیضه‌های صعود کننده، عمل جراحی توصیه می‌شود که ارکیدوپکسی یا فیکس کردن بیضه است. لازم است تا حدود ۲ ماه بعد از عمل، از دوچرخه سواری امتناع شود. ۶ماه بعد از عمل هم ویزیت مجدد ضرورت دارد.
انجمن اورولوژی آمریکا درمان هورمونی برای این عارضه توصیه نمی کند. دلایل مستند و کافی برای تاثیر گذاری درمان هورمونی در این ناهنجاری، ذکر نشده است.