این فتق به صورت تورم، برجستگی و توده در ناحیه کشاله ران در کودکان تظاهر می‌کند. این ناحیه در چین تحتانی و تقاطع شکم با قسمت داخلی ران در سمت راست یا چپ می‌باشد. در زمان تولد، کانال و مسیر ارتباطی بین محتویات شکم و خارج از آن بطور طبیعی بسته است. اگر این مسیر باز بماند، محتویات شکم از آن طریق بیرون می‌زند و وارد ناحیه کشاله ران در دختران و پسران می‌شود. نقص مذکور حتی می‌تواند تورم کیسه بیضه در پسران ایجاد کند. این تونل ارتباطی که اصطلاحا کانال اینگوینال گفته می‌شود، در هر دو جنس به صورت طبیعی وجود دارد. ارگانهای بیرون زده می‌تواند شامل روده، تخمدان و دیگر عناصر شکمی باشد. در تعدادی از کودکان، مایع به تنهایی و بدون خروج ارگانهای داخل شکم، ممکن است وارد کانال اینگوینال و اسکروتوم شود که اصطلاحا هیدروسل نامیده می‌شود. تورم کشاله ران در بدو تولد، چند ماه بعد از تولد و یا پس از چند سال دیده می‌شود.
جهت مشاوره پزشکی با ما تماس بگیرید
آیا فتق کشاله ران جزو موارد اورژانسی محسوب می‌شود؟
تظاهر بالینی این فتق به دو شکل دیده می‌شود: قابل جااندازی و غیر قابل جااندازی. نوع اول غیر اورژانسی و نوع دوم اورژانسی محسوب می‌شود و دخالت درمانی عاجل نیاز دارد.
انواع فتق کشاله ران
فتق قابل جااندازی ( Reducible Hernia):
در این نوع، هنگام گریه، خنده، زور زدن برای دفع ادرار یا مدفوع و برداشتن بار، تورم در ناحیه کشاله ران دیده می‌شود و با کاهش فشار شکم، به صورت خودبه‌خود برطرف می‌شود. این نوع فتق نیاز به دخالت درمانی اورژانسی ندارد.
فتق غیر قابل جااندازی ( Incarcerated Hernia)
در این حالت محتویات شکمی خارج شده از طریق کانال اینگوینال، در بیرون از حفره‌ی شکم گیر کرده است و امکان برگشت به داخل شکم وجود ندارد. این اتفاق می‌تواند منجر به گانگرن یا مرگ بافتی شود و عوارض بسیار مهلک و خطرناکی در پی داشته باشد. لذا پیگیری درمانی اورژانسی را می‌طلبد.
آیا فتق کشاله ران در هر دو جنس پسر و دختر دیده می‌شود؟
فتق اینگوینال در هردو جنس دیده می‌شود ولی میزان ابتلا در پسران ده برابر دختران است. شیوع فتق در پسران متولد شده بین ۱ تا ۵ درصد است.
علائم فتق کشاله ران
مهمترین علامت آن تورم ناحیه کشاله ران و دستگاه تناسلی در دختر و پسر است که با سرفه، عطسه، زور زدن و در کودکان بزرگتر با ورزش ایجاد می‌شود. معمولا دردناک نیست، مگر زمانی که محتویات شکم در آن گیر بیفتد و ایسکمی احشا باعث درد شود. اگر محتویات داخل آن ایسکمیک شده و از لحاظ خون رسانی در خطر باشند، قرمزی و درد ناحیه شدیدتر شده و گاهی علائم انسداد روده نیز ظاهر می شود. یعنی بیمار دچار عدم دفع گاز و مدفوع و استفراغ صفراوی می‌شود.
تشخیص فتق کشاله ران
با اخذ شرح حال و معاینه فیزیکی امکان تشخیص میسر است. در مواردی از سونوگرافی هم به عنوان ابزار تکمیلی استفاده می‌شود. فتق کشاله ران در سمت راست بیشتر دیده می‌شود. البته به صورت دو طرفه هم وجود دارد.
درمان فتق اینگوینال
درمان آن عمل جراحی است که معمولا تحت بی‌هوشی عمومی انجام می‌شود. جراحی با ایجاد یک برش کوچک روی چین تحتانی شکم و بستن ساک فتق بعد از برگرداندن محتویات به داخل شکم، صورت می‌گیرد. عمل جراحی حدود نیم ساعت طول می‌کشد، سپس بیمار به مدت نیم تا یک ساعت در ریکاوری بستری می‌شود و بعد از آن به بخش منتقل می‌گردد. کودکان معمولا همان روز مرخص می‌شوند. البته شیرخواران پره‌مچور یک شب در بیمارستان تحت نظر قرار می‌گیرند و فردای روز عمل ترخیص می‌شوند.
اقدامات و توصیه‌های بعد از عمل
پانسمان بیمار تا ۴۸ ساعت دست‌نخورده باقی می‌ماند. بعد از آن پانسمان برداشته می‌شود و استحمام و شستشوی زخم توصیه می‌گردد. برای کنترل درد از استامینوفن استفاده می‌شود. معمولا بعد از هفت روز هم بخیه کودک کشیده می‌شود.